Elisabeth Kubler-Ross was ervan overtuigd dat de dood eigenlijk niet bestaat. Het leven is een stroom van ervaringen van voor de geboorte tot voorbij de dood. De ziel bewoont en gebruikt de 4 kwadranten om op aarde te kunnen leven. Bij de dood houdt leven op te bestaan. De ziel leeft door in een andere vorm. Elisabeth gebruikte de metafoor van de vlinder om dit te duiden.
De cirkel van leven begint bij de geboorte van de rups uit het ei. Als het leven geleefd is trekt de rups zich terug in de cocon (sterven) en verpopt/transformeert tot een vlinder (leven voorbij/na de dood). Het Griekse woord voor vlinder is Psyche. Ook als men niet aanneemt dat er een leven na de dood is, kan de metafoor troostend zijn. Ze symboliseert immers ook het leven na een verlies. Een verlies transformeert mensen. Na een verlies ben je nooit meer dezelfde als daarvoor.
Een fotograaf bestudeerde nauwlettend de geboorte van een vlinder.
De vlinder probeerde uit alle macht uit de cocon te breken.
Na een hele tijd leek het alsof hij het opgaf en niets meer kon doen….
De man besloot de vlinder te helpen.
Met zijn zakmes opende hij voorzichtig de cocon…
De vlinder verliet de cocon en kwam op de grond terecht.
Zijn lijf was klein en hij had verschrompelde vleugels.
Hij kon zich alleen op de grond voortbewegen…
Hij heeft nooit kunnen vliegen….
De man wist niet dat de kleine opening in de cocon en de worsteling van de vlinder om eruit te komen de natuurlijke manier was om vocht vanuit zijn lijf in de vleugels te pompen zodat hij gereed zou zijn om te vliegen.
Mensen met een verlieservaring gaan door een moeilijke tijd soms lijken ze het op te geven…
Ze hebben tijd en ruimte nodig om op eigen kracht erdoor te komen…
om te kunnen vliegen…
"Het leven is een stroom ervaringen die geboorte en dood met elkaar verbindt."
Elisabeth Kübler-Ross